Bumper
3 april 1997 - 9 augustus 2009
Onze lieve Bumper hebben we niet meer in ons midden, wat een leegte laat zij achter. Mijn stam moedertje. Wat ooit als een droom begon, heeft ze voor mij werkelijkheid gemaakt. Zoveel mooie en lieven honden zij heeft voortgebracht… dankbaar, alleen maar dankbaar ben ik daarvoor! Bumper was op zichzelf,
niet op de voorgrond, maar toch zo aanwezig. Verzorgend naar de andere honden, naar de pups, tot op de laatste dag was zij druk met kontjes
poetsen en oortjes wassen, dat was Bumper!
De laatste 6 weken van haar leven, zijn zwaar geweest, zwaar in de zin van keer op keer naar de dierenarts, vanwege ontstekingen aan haar achterpootjes,
eerst aan de ene kant daarna ook aan de andere kant. Alle goede zorgen en inspanningen hebben niet meer mogen baten, helaas…Dan komt het moment
dat je aan haar moet denken, zwaar, heel zwaar, maar ze zou alleen nog een leven met pijn hebben en dat verdiende ze niet. Ik zal haar nooit vergeten.
Zoveel als ik met haar heb gedaan… Gehoorzaamheidscursussen, Behendigheid, zelfs wedstrijden en wat was ze enthousiast!!!
Toen ze een jaar of 7 was hebben we de behendigheid weer opgepakt en ook toen was ze weer enthousiast.
Nu is ze bij alle lieve hondenvriendjes die haar zijn voorgegaan en ik weet zeker dat ze daar met z’n allen de boel goed op de kop zetten!!!
Lieve Bumper, ik hou van je, Senna en Demi houden van je en ik weet zeker vele anderen!!!!
Dikke kus!
Cindy, Senna en Demi
Onze lieve Bumper hebben we niet meer in ons midden, wat een leegte laat zij achter. Mijn stam moedertje. Wat ooit als een droom begon, heeft ze voor mij werkelijkheid gemaakt. Zoveel mooie en lieven honden zij heeft voortgebracht… dankbaar, alleen maar dankbaar ben ik daarvoor! Bumper was op zichzelf,
niet op de voorgrond, maar toch zo aanwezig. Verzorgend naar de andere honden, naar de pups, tot op de laatste dag was zij druk met kontjes
poetsen en oortjes wassen, dat was Bumper!
De laatste 6 weken van haar leven, zijn zwaar geweest, zwaar in de zin van keer op keer naar de dierenarts, vanwege ontstekingen aan haar achterpootjes,
eerst aan de ene kant daarna ook aan de andere kant. Alle goede zorgen en inspanningen hebben niet meer mogen baten, helaas…Dan komt het moment
dat je aan haar moet denken, zwaar, heel zwaar, maar ze zou alleen nog een leven met pijn hebben en dat verdiende ze niet. Ik zal haar nooit vergeten.
Zoveel als ik met haar heb gedaan… Gehoorzaamheidscursussen, Behendigheid, zelfs wedstrijden en wat was ze enthousiast!!!
Toen ze een jaar of 7 was hebben we de behendigheid weer opgepakt en ook toen was ze weer enthousiast.
Nu is ze bij alle lieve hondenvriendjes die haar zijn voorgegaan en ik weet zeker dat ze daar met z’n allen de boel goed op de kop zetten!!!
Lieve Bumper, ik hou van je, Senna en Demi houden van je en ik weet zeker vele anderen!!!!
Dikke kus!
Cindy, Senna en Demi
